پرستاری، به معنای کمک به رفع نیازهای جسمی و روانی بیمار است، پرستاری در اسلام از شروع جنگ های اولیه در صدر اسلام در میادین جنگ ها آغاز شد و تاریخ هزار ساله دارد. از همان زمان ائمه معصوم، احادیث ثواب پرستاری از بیمار را آورده اند.

احادیث ثواب پرستاری از بیمار :

• رسول اللّه‏ صلى‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلّم :

مَن قامَ عَلى مَریضٍ یَوماً ولَیلَةً، بَعَثَهُ اللّه‏ُ تَعالى مَعَ إبراهیمَ الخَلیلِ علیه‏السلام، فَجازَ عَلَى الصِّراطِ کَالبَرقِ اللاّمِعِ.

پیامبر خدا صلى‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلّم :

هر کس یک شبانه روز بیمارى را پرستارى کند، خداوند، او را همراه با ابراهیم خلیل، برمى انگیزد و به سان برقى پُر درخشش، از صراط مى گذرد.

پرستاری از بیمار سخت و سنگین است و دیدن درد بیمار و آه و ناله های او و اقدام در رفع نیاز‌های فراوان او در شب و روز، دارای ثواب شگفت انگیزی است که پیامبر خدا (ص) در این گفتار وعده آن را داده است.

• حدیثی از رسول الله (ص) در مورد فضیلت پرستاری از بیمار

پیامبر اکرم (صلی ‌‌الله علیه وآله) فرمودند :

مَنْ سَعی? لِمَرِیضٍ فِی حَاجَةٍ ـ قَضَاهَا أوْ لَمْ یَقْضِهَاـ خَرَجَ مِنْ ذُنُوبِهِ کَیَوْمٍ وَلَدَتْهُ أُمُّهُ. فَقالَ رَجُلٌ مِنَ الأَنصارِ: بِأَبی أنتَ واُمّی یا رَسولَ اللّه‏ِ ، فَإِن کانَ المَریضُ مِن أهلِ بَیتِهِ، أوَ لَیسَ ذلِکَ أعظَمَ أجراً إذا سَعى فی حاجَةِ أهلِ بَیتِهِ؟ قالَ: نَعَم.

هر کسی برای نیاز بیماری بکوشد، چه آن را برآورده سازد، چه نسازد، مانند روزی که از مادرش زاده شده، از گناهانش پاک می شود.  بسان آن روز که از مادر، زاده شده است». در این هنگام، مردی از انصار گفت: ای پیامبر خدا، پدر و مادرم به فدایت! اگر بیمار از خانواده شخص باشد، آیا در صورتی که در برآوردن نیاز خانواده خویش بکوشد، این کار، پاداش بیشتری ندارد؟ فرمود: «چرا».

• مرازم بن حکیم می گوید:

زامَلتُ مُحَمَّدَ بنَ مُصادِفٍ، فَلَمّا دَخَلنَا المَدینَةَ اعتَلَلتُ، فَکانَ یَمضی إلَى المَسجِدِ ویَدَعُنی وَحدی، فَشَکَوتُ ذلِکَ إلى مُصادِفٍ، فَأَخبَرَ بِهِ أباعَبدِاللّه ِ علیه السّلام فَأَرسَلَ إلَیهِ: قُعودُکَ عِندَهُ أفضَلُ مِن صَلاتِکَ فِی المَسجِدِ؛

با محمّد بن مصادف همسفر شدم . چون به مدینه وارد شدیم، بیمار شدم . او [در این مدّت] به مسجد مى رفت و مرا تنها مى گذاشت. از این کار به مصادف، گلایه کردم. او هم امام صادق(ع) را از این جریان آگاه کرد. امام صادق(ع) برایش چنین پاسخ فرستادند: «نشستن تو نزد او، از نماز خواندنت در مسجد برتر است».

• قالَ امیرالمومنین علی (ع) :

عن رسول اللّه‏ صلى‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلّم :

مَن سَعى لِمَریضٍ فی حاجَةٍ قَضاها أو لَم یَقضِها، خَرَجَ مِن ذُنوبِهِ کَیَومَ وَلَدَتهُ اُمُّهُ.

فَقالَ رَجُلٌ مِنَ الأَنصارِ : بِأَبی أنتَ واُمّی یا رَسولَ اللّه‏ِ ، فَإِن کانَ المَریضُ مِن أهلِ بَیتِهِ، أوَ لَیسَ ذلِکَ أعظَمَ أجراً إذا سَعى فی حاجَةِ أهلِ بَیتِهِ؟

قالَ : نَعَم .

امام على (ع) :

پیامبر خدا فرمود : «هر کس در برآوردن نیاز بیمارى بکوشد، خواه آن را برآورد و خواه برنیاورد، از زیر بار گناه خویش بیرون مى رود، به سان آن روز که از مادر، زاده شده است».

در این هنگام، مردى از انصار گفت : اى پیامبر خدا، پدر و مادرم به فدایت! اگر بیمار از خانواده شخص باشد، آیا در صورتى که در برآوردن نیاز خانواده خویش بکوشد، این کار، پاداش بیشترى ندارد؟

فرمود : «چرا».

• پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:

مَن أطعَمَ مَریضا شَهوَتَهُ أَطعَمَهُ اللّه ُ من ثِمارِ الجَنَّةِ.

هر که غذاى دلخواه مریضى را به او بخوراند خدا از میوه هاى بهشت به او بخوراند.