1-إنَّ حَوَائِجَ النَّاسِ إِلَیکمْ مِنْ نِعَمِ اللَّهِ عَلَیکمْ فَلَاتَمَلُّوا النِّعَمَ فَتَحُوزُوا نِقَماً.

نیازهای مردم به شما از نعمت های خداوند بر شماست پس از نعمت ها ملول نگردید تا به گرفتاری دچار نشوید.

بحارالأنوار، ج 71، ص318، ح80

2- إِنَّ أَجْوَدَ النَّاسِ مَنْ أَعْطَی مَنْ لَایرْجُوه.

بخشنده ترین مردم کسی است که بدون هیچ چشم داشتی عطا کند.

بحارالأنوار، ج 71، ص400

3- إِنَّ أَعْفَی النَّاسِ مَنْ عَفَا عِنْدَ قُدْرَتِه.

با گذشت ترین مردم کسی است که هنگام قدرت می گذرد.

بحارالأنوار، ج 71، ص400

4- إِنَّ أَوْصَلَ النَّاسِ مَنْ وَصَلَ مَنْ قَطَعَه.

بهترین مردم کسی است که با کسی که با او قهر(قطع رحم کرده) است آشتی کند.

بحارالأنوار، ج 71، ص400

5- اللَّهُمَّ لَاتَسْتَدْرِجْنِی بِالْإِحْسَانِ وَ لَاتُؤَدِّبْنِی بِالْبَلَاء.

خداوندا ، مرا به وسیله احسان دچار فریفتگی مگردان و با گرفتاری ادبم مکن !

بحارالأنوار، ج 75، ص127، ح9

6- مَنْ قَبِلَ عَطَاءَک فَقَدْ أَعَانَک عَلَی الْکرَم.

هر کس احسان و بخشش تو را بپذیرد در سخاوت به تو کمک کرده است.

بحارالأنوار، ج 75، ص127، ح9
 
7-مَالُک إِنْ لَمْ یکنْ لَک کنْتَ لَهُ فَلَاتَبْقَ عَلَیهِ فَإِنَّهُ لَایبْقَی عَلَیک وَ کُلْهُ قَبْلَ أَنْ یأْکلَک.

دارایی ات اگر به نفعت نباشد خودت را فدای آن کرده ای لذا آن را مصرف کن و برای بعد از خودت ذخیره نکن مال برای تو و تو نیز برای مالت باقی نخواهید ماند از آن استفاده کن قبل از آن که او تو را بخورد.

بحارالأنوار، ج 75، ص127، ح9

8-  لَاتَتَکلَّمَنَّ فِیمَا لَایعْنِیک فَإِنِّی أَخَافُ عَلَیک الْوِزْر.

در باره چیزی که به تو مربوط نیست سخن نگو زیرا می ترسم به گناه دچار شوی(به تو زیان و خسارت برسد).

بحارالأنوار، ج 75، ص127، ح

9-لَا تَتَکلَّمَنَّ فِیمَا یعْنِیک حَتَّی تَرَی لِلْکلَامِ مَوْضِعاً فَرُبَّ مُتَکلِّمٍ قَدْ تَکلَّمَ بِالْحَقِّ فَعِیبَ.

در باره چیزی که به تو مربوط است هم صحبت مکن مگر بدانی آنجا جای صحبت کردن است چه بسا گویندگانی که به حق سخن گفتند ولی سرزنش شدند.

بحارالأنوار، ج 75، ص127، ح10

10- لَا تُمَارِینَّ حَلِیماً وَ لَا سَفِیهاً فَإِنَّ الْحَلِیمَ یقْلِیک وَ السَّفِیهَ یؤْذِیک.

با حلیم (بیخیال)و سفیه بحث نکن. زیرا بیخیال تو را عصبانی و نادان اذیتت می کند.

بحارالأنوار، ج 75، ص127، ح10

11- لَاتَقُولَنَّ فِی أَخِیک الْمُؤْمِنِ إِذَا تَوَارَی عَنْک إِلَّا مَا تُحِبُّ أَنْ یقُولَ فِیک إِذَا تَوَارَیتَ عَنْه.

در غیاب برادر مؤمنت، درباره ی او سخنی نگو مگر آن چه دوست داری هنگام غیاب تو، درباره ات بگوید.

بحارالأنوار، ج 75، ص127، ح10

12- اعْمَلْ عَمَلَ رَجُلٍ یعْلَمُ أَنَّهُ مَأْخُوذٌ بِالْإِجْرَامِ مَجْزِیّ بِالْإِحْسَان.

همانند آن مردى کار کن که مى داند در برابر گناه مؤاخذه مى شود و در برابر کار نیک پاداش مى گیرد.

بحارالأنوار، ج 75، ص127، ح10

13- دِرَاسَةُ الْعِلْمِ لِقَاحُ الْمَعْرِفَة.

درس دادن ، معرفت را زیاد می کند.

بحارالأنوار، ج 75، ص128

14-  طُولُ التَّجَارِبِ زِیادَةٌ فِی الْعَقْل.

تجربه زیاد ، عقل را افزایش می دهد.

بحارالأنوار، ج 75، ص128

15- الشَّرَفُ التَّقْوَی.

شرافت در تقواست.

بحارالأنوار، ج 75، ص128

16- الْقُنُوعُ رَاحَةُ الْأَبْدَانِ .

قناعت ، موجب آسایش است.

بحارالأنوار، ج 75، ص128

17-  مَنْ أَحَبَّک نَهَاک وَ مَنْ أَبْغَضَک أَغْرَاک.

هر کس تو را دوست بدارد از کار ناپسند بازت می دارد و هر کس دشمنت باشد فریبت می دهد.

بحارالأنوار، ج 75، ص128

18- * ... هو یَعلم أَنِّی قد کنت ُأُحِبُ الصَّلَاةَ لَهُ وَ تِلَاوَةَ کتَابِه.*

خدا می داند که من همیشه نماز و تلاوت قرآن را دوست دارم.

اللهوف، ص89

19-  إِنَّ اللَّهَ جَلَّ ذِکرُهُ مَا خَلَقَ الْعِبَادَ إِلَّا لِیعْرِفُوهُ فَإِذَا عَرَفُوهُ عَبَدُوهُ فَإِذَا عَبَدُوهُ اسْتَغْنَوْا بِعِبَادَتِهِ عَنْ عِبَادَةِ مَنْ سِوَاه.

خداوند، بندگانش را نیافرید مگر برای آن که او را بشناسند هنگامی که او را شناختند عبادتش می کنند و زمانی که او را عبادت کردند از پرستش غیر او بی نیاز می گردند.

بحارالأنوار، ج 5، ص312، ج1

20-  إِنْ لَمْ یکنْ لَکمْ دِینٌ وَ کنْتُمْ لَاتَخَافُونَ الْمَعَادَ فَکونُوا أَحْرَاراً فِی دُنْیاکم !

اگر دین ندارید و از قیامت نمی هراسید دست کم در دنیای خود آزادمرد باشید !

بحارالأنوار، ج 45، ص51