در تبریز قبری مشهور به قبر حمال است و از آن کسی است که دعای امام زمان(عج) در حقش مستجاب شده است. نقل شده: در بازار تبریز بار می‌برده، یک روز بار سر شانه‌اش بود دید، بچه ای از بلندی ای  پایش لغزید و به طرف پایین افتاد، این حمال هم دستاش بلند می‌کند، می‌گوید الهی نگهدارش! این بچه کارگر بین زمین و آسمان معلق می‌ماند، این حمال دستش را دراز می‌کند، این بچه را بغل می کند، زمین می‌گذارد، مردم دورش ریختن، تو کی هستی؟! گفت: من همان حمالی هستم که 60 سال دارم برای شما بار می‌برم، گفتند: چطور شد گفتی خدایا نگهدارش، خدا هم بین زمین و آسمان نگهداشتش، گفت چیز مهمی نیست، 60 سال است به من گفت دروغ نگو، گفتم: چشم، گفت حرام نخور، اطاعت کردم، گفت: تهمت نزن، گفتم: چشم… یک بار هم من بهش گفتم، خدایا این جوان را حفظ کن، خدا گفت: چشم.

ما نوعاً مطیع نفس خودمان هستیم، ما دین را سلیقه‌ای می‌پسندیم، عبد محض نیستیم، دین را برای نفع خودمان می‌خواهیم، یک مقدار که دین به ما سخت بگیرد و برای ما زحمت درست کند، پایمان را روی دین می‌گذاریم، متأسفانه دین سلیقه‌ای شده، من یک دینی را می‌خواهم که با زن بی‌حجابم بسازد، دینی را می‌خواهم با عَرق و ورق من بسازد، دینی را می خواهم با فیلم‌های مبتذل من بسازد، این اطاعت نیست، لذا امام صادق(ع) می‌فرماید: «وَاعْلَمُوا أَنَّهُ لَیْسَ بَیْنَ اللَّهِ وَ بَیْنَ أَحَدٍ مِنْ خَلْقِهِ مَلَکٌ مُقَرَّبٌ وَ لَا نَبِیٌّ مُرْسَلٌ وَ لَا مَنْ دُونَ ذَلِکَ مِنْ خَلْقِهِ کُلِّهِمْ إِلَّا طَاعَتُهُمْ لَهُ فَاجْتَهِدُوا فِى طَاعَةِ اللَّهِ»