به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، امضای هزار نویسنده پای بیانیه‌ای ضد اسرائیلی، بار دیگر نام فلسطین را در مجامع فرهنگی جهان مطرح و توجه‌ها را به سمت ماشین کشتاری جلب کرد که رژیم صهیونیستی در خاک غزه به راه انداخته است. نویسندگان در این بیانیه تاکید کرده‌اند که با تمامی مؤسسات فرهنگی، ناشران، جشنواره‌ها یا انتشاراتی که در نقض حقوق فلسطینی‌ها همدست هستند، همکاری نکنند.
رویکرد ضد اسرائیلی نویسندگان و فعالان فرهنگی در غرب، امر تازه‌ای نیست. هرچند این واقعه، هم‌صدایی آنها را در جهان طنین‌انداز کرده و امضای این بیانیه صدای رساتری از این دست از رویکردها را در جهان غرب به نمایش گذاشته است.
رویکردی که آغاز شده، راه پر پیچ و خمی را طی کرده است. نویسندگانی که اولین قدم‌ها را در این راه برداشته‌اند، با برچسب‌های مختلفی از جامعه غرب و به‌ویژه مجامع صهیونیستی مواجه شدند.
آلیس واکر، نویسنده "رنگ ارغوانی"، برنده جایزه پولیتزر و جایزه ملی کتاب آمریکا، از اولین‌ها در این حوزه است. او در جامعه ادبی آمریکا با چند مؤلفه شناخته میشود: برابری نژادی و جنسیتی و مخالفت با اسرائیل. حمایت‌های او از مردم فلسطین بارها و بارها در یک دهه گذشته تکرار شده تا جایی که متهم به یهودستیزی شد. کار تا جایی پیش رفت که همسر سابق او که یهودی است، اعلام کرد هرگز در زندگی مشترکشان شاهد رویکرد یهودستیزانه واکر نبوده است.
اما سفر او به فلسطین در سال 2009 را می‌توان نقطه عطفی در فعالیت‌های ضد صهیونیستی او به شمار آورد. واکر در این سفر از نزدیک با زندگی جاری مردم فلسطین، تبعیض‌ها و رنج‌هایشان آشنا شد و پس از آن، رسانه‌ها را متهم کرد که واقعیت زندگی فلسطینیان را پوشش نمی‌دهند. او از همکارانش خواست که در طرف درست تاریخ ایستاده و صدای عدالت باشند.
در سال 2012، او اعلام کرد که به دلیل اعتقادش به عدالت برای فلسطینی‌ها و مخالفتش با برخی سیاست‌های اسرائیل، از اعطای حق چاپ به ناشران اسرائیلی ممانعت می‌کند. واکر باور دارد که نویسندگان و هنرمندان باید مسئولیت اجتماعی خود را در برابر بی‌عدالتی‌ها ایفا کنند و از این رو، تصمیم گرفت که آثار خود را در بازار اسرائیل عرضه نکند.
فلسطین، ترجیع‌بند مقالات. اشعار و آثار این نویسنده است. هرگاه ماشین کشتار صهیونیست‌ها در غزه روشن شده، او با انتشار مطلبی صدای مردم فلسطین شده است. واکر در نامه‌ای به کودکان غزه می‌نویسد: آنچه جهان در نهایت درک خواهد کرد، و البته تا آن زمان دیگر دیر خواهد بود، این است که جهان به همان سمتی می‌رود که غزه می‌رود. آنچه در غزه رخ می‌دهد، وحشی‌گری، سرقت زندگی انسان‌ها و معیشت مردم است.
مالیاتی که ما پرداخت می‌کنیم، به‌خلاف میل‌مان برای ایجاد فاجعه بیشتر تأمین میشود. تمام انسان‌ها به شما، برای آنچه از سر می‌گذرانید، مدیون هستند. جهان به‌دلیل غفلت از شما، در آینده رنج خواهد برد و آنچه امروز شما را آزار می‌دهد، در آینده همه ما را خفه خواهد کرد. در پی آن، «فاتحان» نفت را می‌مکند و مواد معدنی ارزشمند، فلزات و سنگ‌ها را استخراج می‌کنند، خانه‌های فلسطینی را ویران می‌کنند و حتی آب نوشیدنی را نیز تخلیه کرده و از شما دریغ می‌کنند. این «فاتحان»، به‌عنوان «برندگان» به‌روی قبرها می‌رقصند اما شادی واقعی براساس صلح ایجاد میشود.
واکر معتقد است آپارتاید جدیدی در قبال مردم فلسطین جاری است و اسرائیل با حذف و نادیده گرفتن هویت فرهنگی، ملی و دینی مردمان غزه، سعی در تربیت "یهودیان جدید" دارد. او به تأثیر سیاست آمریکا در قبال حمایت از رژیم صهیونیستی اشاره می‌کند و می‌گوید انتخاب این روش سبب میشود تا نسل بعد در انتخاب راستی و درستی، ناتوان باشد.
واکر پس از طوفان‌الاقصی نیز در کنار مردم فلسطین ایستاده است. آخرین مطلب منتشر شده از او، با انتقادی تند از سیاست آمریکا در قبال رژیم کودک‌کش اسرائیل آغاز میشود: چقدر باید برای کشتن آدم‌هایی که دوستشان داریم، به اسرائیل پول دهیم؟
او در ادامه می‌نویسد:
با گریه با من تماس می‌گیری
نمی‌دانستم سرزمینی که در آن متولد شدی و شاد بودی
الان در دریای غم و اشک گرفتار شده
چه می‌توان کرد؟
توش و توانی برای یاری رساندن نیست
راهی که کشور من در پیش گرفته، همگی ما را به حال خود رها کرده است
با این حال، همچنان مادر زمین هست، مهربانی هست و مقاومت.
