حضرت زهرا (س) وصیت کرده بودند کسی جز امام علی (ع) غسل و کفن آن بدن مطهر را انجام ندهد. سپس تأکید کرده بودند که ایشان را شبانه به خاک بسپارند و به غیر از ام سلمه، ام ایمن، فضه، عباس، سلمان، عمار، مقداد، اباذر و حذیفه کسی از این موضوع دفن آگاه نباشد.

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، نوشتن وصیت‌نامه یکی از آموزه‌های اسلامی است که حضرت زهرا (س) به عنوان پیشوای برجسته مسلمانان در وصیت‌نامه‌ای نکات مهم مورد نظر خود را تدوین و ثبت کردند. دکتر زهرا پناهی، استاد حوزه و دانشگاه، طی یادداشتی به مهمترین عناوین ثبت شده در وصیت‌نامه تاریخی حضرت زهرا (س) اشاره کرده است.

وصیت‌نامه بانوی مکرم اسلام

حضرت فاطمه زهرا (س) وصیت‌های خود را مکتوب کرده بودند. زمانی که آن بانوی مکرم به شهادت رسیدند، امام علی (ع) نامه‌ای را در بالای سر ایشان دیدند. وقتی آن را مطالعه کردند، متوجه شدند حضرت زهرا (س) در آن، وصایای خود را نوشته‌اند.

متن وصیت‌نامه در منابع معتبر تاریخی و دینی وجود دارد. ایشان نوشته بودند که: «بسم الله الرحمن الرحیم، هذا ما اوصت به فاطمه بنت رسول الله، اوصت و هى تشهد ان لا اله الا الله و ان محمدا عبده و رسوله و ان الجنه حق و النار حق و ان الساعه آتیه لا ریب فیها و ان الله یبعث من فى القبور. یا على انا فاطمه بنت محمد زوجنى الله منک لاکون لک فى الدنیا و الآخره، انت اولى بى من غیرى، حنطنى و غسلنى و کفنى باللیل و صل على و ادفنى باللیل و لا تعلم احدا و استودعک الله و اقرء على ولدى السلام الى یوم القیامه.»

معنی وصیت‌نامه این است که: «به نام خداى بخشاینده و مهربان، این است آنچه دختر رسول خدا بدان وصیت می‌کند و این وصیت را در حالى می‌کند که گواهى می‌دهد معبودى جز خداى یکتا نیست و گواهى می‌دهد محمد بنده و رسول اوست و گواهى می‌دهد که بهشت حق است و جهنم حق است و قیامت خواهد آمد و هیچ گونه شکى در آن نیست؛ و گواهى می‌دهد که خداى تعالى هر کس را که در گورهاست مبعوث و زنده خواهد کرد. اى على منم فاطمه دختر محمد که خداى تعالى مرا به ازدواج تو درآورد تا در دنیا و آخرت از آن تو باشم و تو در انجام کارهاى من سزاوارتر از دیگران هستى. کار حنوط و غسل و کفن مرا در شب انجام بده و بر من نماز بخوان و شبانه مرا دفن کن و کسى را خبر نکن. تو را به خدا می‌سپارم و بر فرزندان خود تا روز قیامت سلام می‌رسانم.»

نکات مؤکد در وصیت‌نامه حضرت زهرا (س)

درواقع آن حضرت چند نکته را در وصیت‌نامه خود اشاره و بر آن تأکید کرده بودند که نشان از جهاد ایشان دارد. یکی آن است که غسل و نماز را به امام علی (ع) سپردند و از ایشان خواستند که مسئول انجام این مراسم باشد. سپس فرموده بودند که خود امام ایشان را دفن کنند.

اشاره کرده بودند که برای ایشان زیاد قرآن بخوانند. همچنین وصیت کرده بودند که کسی جز امام علی (ع) غسل و کفن آن بدن مطهر را انجام ندهد. سپس تأکید کرده بودند که ایشان را شبانه به خاک بسپارند و به غیر از ام سلمه، ام ایمن، فضه، عباس، سلمان، عمار، مقداد، اباذر و حذیفه کسی از این موضوع دفن آگاه نباشد و آن حضرت کسی را خبر نکنند.

در عین حال در وصیت‌نامه خود تأکید کرده بودند که هیچ کدام از افرادی که به ایشان ظلم کردند و حق ایشان را پایمال کردند، در تشییع جنازه شرکت نکنند چون آن‌ها دشمن رسول خدا صلی‌الله علیه و آله هستند. حتی اجازه ندادند یک نفر از آن‌ها و یا پیروان آن‌ها بر ایشان نماز بخوانند.

تأکید بر مخفی ماندن زمان و مکان دفن

حضرت زهرا (س) پیش از شهادت خود به اسماء فرموده بودند که تو و امام علی (ع) من را غسل بدهید و به هیچ کسی اجازه ندهید که نزد جنازه من بیاید. حتی در وصیت خود به حضرت امیرالمؤمنین (ع) هم تصریح کرده بودند که «من را دفن نکن جز در شب و از مکان قبرم کسی را باخبر نکن.»