سلام

مصيبت بود طاقت سوز و محنت سخت ، زهرا را
که مي ديد آنچنان بعد از پدر آشفته دنيا را
چو شب ، روز شبابش تيره گون گشت از غم دوران
وليک از چشم اختر بار ، روشن داشت شب ها را
ولايت را حمايت کرد و نايل شد شهادت را
که گريان ساخت داغش ساکننان عرش اعلا را
قيام دختر خيرالبشر درس است تا محشر
همه دوشيزگان و بانوان اهل تقوا را
يتيماني که شب ديدند پنهان قبر مادر را
زدند آتش ز آب و ديده خود قلب بابا را
چمن هرجا گلي پژمرده بيني ياد کن زهرا را
که افسرده از غمش تا روز محشر قلب گل ها را

21:59 يا زهرا...

آره

دخل و تصرفه که اينطور عمل ميکنه

آره

البته شايدم نه

نميدونم

چون چيزي از حرفات عايدم نشد .

کمي خودموني تر حرف بزن

خودموني هستي يا خوشوني .

از مير حسينا هستي يا اهل امام حسين ها

من که از دوميش هستم .

طرفدار سيدعلي

ديگه دخل و تصرف و اين جور چيزا نميخواد .

يا اينوري يا اونوري

شرمنده

خداحافظ