خدا رو شکر داخل مسجد نشدم....!

یکی از سالهای ایام تبلیغ که ماه رمضون اواسط تابستان بود، و در یکی از شهرهای کویری برای تبلیغ رفته بودم.
شب قبلش به خاطر مریضی بچه، و خستگی و کم خوابی داشتم خیلی حالم مناسب رفتن به مسجد نبود و از طرفی چاره ای هم نبود مردم منتظر بودند.
خلاصه با هزار مشقت نزدیکای ظهر آماده شدم برای مسجد رفتن.
اونروز دمای هوا خیلی گرم و بالای پنجاه درجه بود. به خاطر دیر نرسیدن و عجله ای که داشتم سریع وضو گرفتم و آماده شدم و سوار موتور و رفتم برای مسجد.
تو مسیر دیدم مردم یه نگاه عاقل اندر سفیه بهم میندازن و با تعجب نگاهم میکنن.
خیلی اعتنایی نکردم و با خودم میگفتم شاید به خاطر سرعت زیاد و عجله ای که در رانندگی دارم باشه.
خلاصه نزدیک کوچه مسجد که شدم دیدم یکی از مأمومین نگاه خنده داری کرد و گفت آشیخ عمامه رو کجا گذاشتی.؟ عمامه نداری امروز....!
تازه متوجه شدم عمامه روی سرم نیست و دلیل نگاه‌های معنا دار مردم  رو متوجه شدم.
اون روز خدا رو شکر کردم که قبل از رسیدن به مسجد و دیده‌شدن توسط نمازگزارن متوجه نگذاشتن عمامه بر سرم شدم و بلافاصله برگشتم و خلاصه ختم به خیر شد.
#خاطره_نویسی
#ماه_رمضان

امشب سال سوم هجرت را در تقویم مجسم می‌کند. همان سالی که در نیمه رمضانش ماهی از بنی هاشم طلوع کرد تا خانه امیرالمؤمنین(ع) و فاطمه(س) را میزبان قدوم مولود مبارکی به نام حسن(ع) کند. مولودی که سبط اکبر پیامبر اکرم مو(ص) باشد و مدینه را غرق نور وجودش کند.
امشب حسن(ع) می‌آید تا کرامت معنای دیگری به خود بگیرد و کریم بودن به تجسم عینی و حقیقی برسد.
وقتی از خود امام پرسیدند، چرا هرگز سائلی را نا امید برنمی‌گردانید؟ فرمودند: «من هم سائل درگاه خداوند هستم و می‌خواهم که خدا مرا محروم نسازد و شرم دارم که با چنین امیدی سائلان را ناامید کنم. خداوندی که عنایتش را به من ارزانی می‌دارد، می‌خواهد که من هم به مردم کمک کنم».
اگر امام مجتبی(ع) را کریم اهل ‏بیت(ع) می‌‏خوانند، بدان جهت نیست که دیگر امامان معصوم(ع) از این صفت برخوردار نیستند، بلکه از آن است که این صفت در وی به تمامیت و کمال رسیده است و امام حسن(ع) در ظهور و بروز کرامت، پیشی گرفته است. به زبان دیگر، امام، در تجلی صفت کرامت و بزرگواری خداوند آنچنان آیینه‎‌‏داری می‌‏کند که سزاواری این اسم اعظم را یافته
و حال در نیمه ماه میهمانی خدا، به یمن قدوم کریم اهل بیت(ع) خوان نعمت گسترده‌تر شده تا همگان از کرامت حسنی متنعم شوند. ادامه مطلب...

کلیات

نوروز نخستین روز سال خورشیدی ایرانی برابر با یکم فروردین ماه، جشن آغاز سال نوی ایرانی و یکی از کهن‌ترین جشن‌های به جا مانده از دوران ایران باستان است. خاستگاه نوروز در ایران باستان است و هنوز هم مردم مناطق گوناگون فلات ایران، نوروز را جشن می‌گیرند. زمان برگزاری نوروز، در آغاز فصل بهار است که امروزه به آن برابری بهاری گویند.

غصه روزه گرفتن را نخورید؛ دعا کنید خدا کمک‌تان می‌کند

در دعای روز هفتم ماه مبارک رمضان آمده است: «برای عبادت در ماه مبارک رمضان دعا کنید که خداوند توفیق عبادت را به ما بدهد، در این ماه از خداوند بخواهیم که بتوانیم روزه خاص بگیریم یعنی اعضا و جوارحمان هم روزه باشند».

بسم الله الرحمن الرحیم

«اللهمّ اعنّی فیهِ علی صِیامِهِ وقیامِهِ وجَنّبنی فیهِ من هَفَواتِهِ وآثامِهِ وارْزُقْنی فیهِ ذِکْرَکَ بِدوامِهِ بتوفیقِکَ یا هادیَ المُضِلّین»  

«خدایا یاری کن مرا در این روز بر روزه گرفتن و عبادت و برکنارم دار در آن از بیهودگی و گناهان و روزیم کن در آن یادت را برای همیشه به توفیق خودت ای راهنمای گمراهان»   ادامه مطلب...